امامزاده سید نصرالدین از امامزاده‌های معروف تهران است در محله قدیم بازار در ضلع غربی خیابان خیام شمال میدان محمدیه که قدمت آن به سده دهم هجری می‌رسد. مرحوم جلال‌آل‌احمد نوشته‌ای درباره آبادی اجدادی‌اش اورازن طالقان دارد که در آن از امامزاده‌ای در این آبادی یاد کرده و افزوده این مضجع قبور فرزندان سید نصرالدین تهران است. متاسفانه هر چه گشتم سند دیگری در این باب نیافتم. در دست همین است که می‌آورم:
«... اما در امامزاده ده که اهالی معصوم‌زاده‌‌اش می‌نامند برای سفیدکاری گچ بکار برده‌اند.
معصوم زاده طبق روایت اهالی مقبره مشترک سید علاءالدین و سید اشرف‌الدین است که اجداد اصلی اهالی هستند. یعنی اولین کسانی که درین ناحیه سکونت گزیده‌اند. و نیز روایت می‌کنند که این دو نفر فرزند امامزاده سید ناصرالدینی هستند که مقبره‌اش در تهران است. در محله‌ای بهمین نام و درین باره داستانی هم بر سر زبان اهالیست که نقل آن بی‌فایده نیست:
سید علاءالدین و سید شرف‌الدین از مدینه به این دیار آمده‌اند. در زمانی که املاک بالا طالقان از آن «محمود» نامی بوده است که گبر بوده ولی چوپانی مسلمان داشته. این دو برادر پنهان از صاحب املاک در همین محل درغاری (اسکول) دور افتاده سکونت می‌کنند. چوپان مسلمان هر روز گوسفندها را به کوه می‌برده است. هر روز دو بز قرمز از گله جدا می‌شده‌اند و به آن سو می‌رفته‌اند و شب که برمی‌گشته‌اند شیر بیش تری داشته‌اند. چوپان این مطلب را می‌دانسته ولی نمی‌دانسته که چرا این اتفاق هر روز تکرار می‌شود و چرا شیر بزها زیاد می‌شود. تا روزی تصمیم می‌گیرد دنبال بزها برود ...»
