میرزا سید علی طبیب از پزشکان عهد ناصری است. او ابتدا از اجزای دستگاه معیرالممالک بود. از این بابت به معیری شهرت یافت و سپس از همین طریق توانست به دربار ناصرالدین شاه راه یابد و در این موسم به شمسالمعالی شهره گشت.
اعتمادالسلطنه در روز چهار شنبه 12 محرم سنه 1311 قمری در سخن از میرزا سید علی مینویسد:
«... صبح منزل صدراعظم رفتم. سید حکیم معیری که حالا به شمسالمعالی معروف است و از آن نمک بحرامهای نمره اول و فضول و پروترین تمام اهل دنیا است، آن جا آمد و مستقیما بالای دست من نشست. من خواستم آن جا به او اذیتی بکنم صلاح وقت را ندیدم. بعد شنیدم صدراعظم به او تغیری کرده بود و از اردو بیرونش کرده بود ...» / روزنامه خاطرات، ص895.
و همو در «المآثروالآثار» وی را جزو طبیبان ایرانی ناصرالدین شاه ثبت کرده است / الآثروالآثار، ص390.
و باز در الآثروالآثار آمده:
«... از اطبای حضور همایون و از فضلای این عهد میمون است. در طلاقت لسان و حسن بیان از اقران امتیاز دارد. چون افتتاح اشتهار وی از دستگاه مرحوم دوستعلیخان معیرالممالک (نظامالدوله) اتفاق افتاد به سمت معیری معروف گردید و در تاریخ جمع این کتاب به لقب شمسالمعالی ملقب شد.» / المآثروالآثار، ص273.
«بدرالدجی خانم، دختر آقا میرزا سید علی طبیب معروف به شمسالمعالی از زنهای با کمال این عصر در تهران است و غیر از معلومات فارسی از علوم جدیده هم بیاطلاع نیست. چندین سال است که ریاست تفتیش مدارس نسوان تهران را دارد و معروف به خانم رئیسه است.
سن او حالیه (1336قمری) نزدیک به سی و پنج است.» / رجال عصر مشروطیت، ابوالحسن علوی به کوشش حبیب یغمایی، ص35.