عین‌الدوله صدراعظم مستبد مظفرالدین شاه بود که در دوره مبارزات آزادی خواهان آنان را سخت آزرد و سرکوب کرد. وی فردی مستبد بود و از مخالفین سر سخت مشروطیت به شمار می‌رفت. عین‌الدوله باغ و عمارتی در مبارک‌آباد بنا نهاد. در آن عصر در این منطقه وسیع که بیرون از حصار ناصری تهران بود، جز آبادی‌هایی بسیار خرد جایی مسکون و آباد نبود. شاهزاده عبدالمجید میرزا عین‌الدوله اراضی دیگری نیز در این حدود داشت. از آن جمله است باغ شازده (شاهزاده) در جنوب مبارک‌آباد که بعد‌ها آبجوسازی در قسمتی از آن اراضی ساخته شد و اکنون بخشی از آن اراضی با نام باغ شازده به صورت بوستان در آن جا دایر است. مجیدیه برگرفته از نام ایشان است.
در حوالی باغ عین‌الدوله باغ‌های مشهوری به فواصلی در جهات مختلف آن قرار داشت از آن جمله است؛ باغ سلطنت‌آباد ناصرالدین شاه، باغ حاج امین‌الضرب (ضرابخانه بعد) باغ مهران (محل ساواک) و البته باغ‌های دیگر که مالکین مشهوری نداشتند. زمانی اطراف این باغ در مبارک‌آباد و حسین‌آباد و لویزان و ... باغ‌های سرسبز فراوانی وجود داشت، که با گذشت زمان کاربری آن‌ها تغییر کرد و اراضی آن‌ها به خانه‌سازی اختصاص یافتند. باغات اطراف که تمام منطقه را پوشش می‌دادند، به مرور تفکیک شدند و از میان رفتند.
عین‌الدوله تا سال 1306 خورشیدی در قید حیات بود. وی در سال‌های پایانی عمر با ورشکستگی بزرگی مواجه شد. طلبکاران بسیاری از اموال او را به یغما بردند و از طرفی تنها پسرش هم مردی لایق و با کفایت نشد که بتواند اموال پدر را جمع و جور نماید. به هر روی با شرایط پیش آمده، این باغ و عمارت از مالکیت عین‌الدوله بیرون آمد و مالک جدیدی با نام بصیرالدوله (هروی) پیدا کرد. بصیرالدوله دستی سر و گوش عمارت کشید و آن را به اسکان خانواده‌اش اختصاص داد. گو اینکه بعد‌ها نیز تغییراتی در بنا پدید آورد. بعد از مرگ مالک جدید عمارت و باغ مزبور به فرزندش دکتر نصرت‌الله هروی رسید و از ایشان هم به دخترش شیرین انتقال یافت. تا این که در سال 1376 خورشیدی با توافق آخرین مالک باغ، شهرداری آن را در اختیار گرفت و با تصمیم درستی این باغ به فضایی عمومی تبدیل یافت که قابلیت موزه و مکان‌های دیگری با کاربری عمومی پیدا کرد.
کنفرانس تهران
از حوادث تاریخی و خطیری که در این باغ رخ داده کنفرانس تهران است. در خلال جنگ جهانی دوم سران سه کشور روس و انگلیس و آمریکا که پیشتر قوایشان در تهران مستقر شده بودند در پایتخت حضور یافتند. ایشان به جهت امنیتی و دیگر ملاحظات از مرکز شهر و تمرکز منطقه مسکونی دور شده و در عمارت عین‌الدوله استقرار پیدا کردند و کنفرانس مشهور تهران را نیز در همین عمارت برگزار نمودند.
کنفرانس تهران که در روزهای 6 تا 9 آذرماه سال 1322 خورشیدی برابر با دسامبر 1943 میلادی در تهران انجام گردید، چهارمین کنفرانس سران کشورهای انگلیس، امریکا و شوروی بود، که به منظور توافق درباره حواشی جنگ با متحدین و ترسیم جهان پس از پایان جنگ جهانی دوم به صورت سری برگزار شد.
عکس تاریخی چرچیل، روزولت و استالین در ایوان شمالی بنای عین‌الدوله، یادگاری از این رویداد است.
باغ و ساختمان عمارت
عرصه باغ 11900 مترمربع است که به شکل مستطیلی شمالی جنوبی تعیین شده است. باغ دارای چهار در است؛ دو ورودی اصلی در سمت شمال و جنوب و دو ورودی فرعی در دو جهت شرق و غرب.
در شمالی در اصلی و تشریفاتی مجموعه به شمار می‌رود.
مساحت ساختمان 800متر است که در دو طبقه بنا گردیده. ساختمان اولیه بنایی اعیانی ولی ساده ییلاقی در دو طبقه بود. از زمان احداث بنا خبر دقیقی در دست نیست اما با قراین و امارات باید عمارت بین سال‌های 1330 - 1310 قمری ساخته شده باشد.
در طبقه همکف شاه‌نشین با سقف آیینه‌کاری شده و تزئینات قرار داشت، که دو طرف آن راهرو ایجاد شده بود. دسترسی به طبقه دوم از طریق راه پلهای بود که سمت شمال شرقی ساخته‌اند.
بصیرالدوله در دوران اسکان در این باغ چند مرتبه دست به تعمیرات و ساختمان زد. بار نخست در سمت شمال شاه‌نشین با ایجاد سالنی فضای ورودی ساختمان تقویت بخشید. که این خود سبب پیدایی بالکنی در طبقه دوم گردید.
بار دیگر راه پله ساختمان را از شمال شرقی به میان ضلع غربی انتقال داد و با توسعه سالن ضلع شمالی، در طبقه همکف، چند اتاق به صورت دو گوشواره قرینه در دو سمت بنا ساخت. افزون بر آن مالک در قسمت میانی طبقه همکف مبادرت به ایجاد سرویس بهداشتی و حمام درون عمارت نمود. با از میان رفتن مالک اولیه رفته‌رفته باغ به حال خود رها شد. وقتی در اختیار شهرداری قرار گرفت که از سال‌ها پیش ویران و متروک شده بود. در دوران آبادی، در وسط باغ، استخر بزرگی با جزایر کوچک ساخته بودند. این جزایر با پلهای فلزی کوچکی به خشکی و به یکدیگر مرتبط بودند. در این بنا در جهت شمال به جنوب ورودی، یک کرسی به ارتفاع 1 / 5 متر قرار دارد و توسط ده پله به ایوانی وارد می‌شود که دور تا دور ساختمان را می‌چرخد. بنا با نقاشی دیواری، گچ‌بری، آیینه‌کاری و قاب‌بندی تزئیین شده است.
وضعیت بنایی که در سال 1376 در اختیار شهرداری قرار گرفت طبق گزارش ثبت شده؛ عمارت درون ملک کاملاً ویران و مخروب و تمام درختان سمت جنوب آن سوخته و زمینی که از قسمت جنوبی بنا منفک و 10 متر گود برداری شده بود، بخشی از عرصه همین منزل بود که استخر سابق باغ در آنجا قرار داشت.
بعد‌ها ساختمان رها شد و به همین سبب خرابی قابل توجهی به عمارت و درختان باغ وارد گردید. تعدادی از درخت‌های جنوب باغ به علت تغییر مسیر آب قنات از بین رفت.
مرمت و باز‌سازی
وضعیت بنایی که در سال 1376 در اختیار شهرداری قرار گرفت طبق گزارش ثبت شده؛ عمارت درون ملک کاملاً ویران و مخروب و تمام درختان سمت جنوب آن سوخته و زمینی که از قسمت جنوبی بنا منفک و 10 متر گود برداری شده بود، بخشی از عرصه همین منزل بود که استخر سابق باغ در آنجا قرار داشت که با شکایت میراث فرهنگی و اهالی محل در سال 1378 متوقف شد.
تعمیرات بنا از مهرماه سال 1381 آغاز گردید و طی چند مرحله تغییرات به شکل فعلی در آمده است تا در بهار سال 1386 و به مناسبت صدمین سالگرد بلدیه تهران افتتاح شد.
در سال 1387، سازمان زیباسازی شهر تهران، ضمن تجهیز فضاهای داخلی و خارجی عمارت جهت تعریف کاربری نگارخانه، فعالیت خود را در زمینه حمایت و گسترش هنرهای شهری پیگیری نمود. در حال حاضر نگارخانه برگ که یکی از معتبرترین و پرسابقه‌ترین نگارخانه‌های ایران است با گشایش دوباره خود در تاریخ 18 مهرماه 1387 در مکان جدید آن مجموعۀ عمارت عین‌الدوله، دور تازه‌ای از فعالیتش را آغاز کرد.
توافق با شهرداری
آخرین مالک خصوصی باغ و عمارت عین‌الدوله دختر دکتر هروی خانم شیرین بود که حاضر شد تا این ملک را برای استفاده عمومی به شهرداری بفروشد.
ثبت آثار ملی
این بنا و باغ در تاریخ 1377/04/04 با شمارة 2042 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
نگارخانه
در حال حاضر نگارخانه برگ در عمارت عین‌الدوله دایر است.
عمارت عین‌الدوله در پاسداران، میدان هروی، خیابان وفامنش، خیابان افتخاریان، کوچه جلالی قرار دارد.
